Volga dames 4 tegen ROHDA dames 1 3-1

5 november 2019

TOT MIJN GROTE VERBAZIRASSING…?!

Geef toe, beste lezers en lieve dames, het is altijd weer verrassend hoe die JOOp KnOOp zijn columns opent. De driftig duimzuigende, beerput openende riooljournalist, die ik ben, schept er een bijna duivels genoegen in om de waarheid gewelddadig te verkr.?.aaien. (Ik had een ander woord in mijn gedachten, maar ik kon er even niet opkomen.)

Daarom  aandachtige lezers van mijn column, neem de stukjes immer met een korrel zout ( twee eetlepels zou beter zijn!)

Wie schetst mijn verbazing, ik heb inmiddels iemand bereid gevonden om DAT eens te doen, toen ik ene VLotte Haha rendsen zag dartelen tussen het vrolijk setpunten verkwistende Volga dames 4 team. .

Ik werd aangenaam getroffen door de kwieke jongedame, dewelke een aardig balletje kan slaan. Ik dacht direct : ‘Die ga ik eens observeren tijdens een traininkje onder de  energieke Kets  

Op een donderdagavond zag ik het gebeuren. Shaparonne van Haken sloeg speels de ballen richting de fanatiek trainende  Ellen de Libresse.. Telkenmale werd de bal heupwiegend en uitdagend  uit één of andere zaalhoek opgehaald.  Lynn  Tentenkamp en Evaatje Huppeldink waren ook elegant, vrolijk keuvelend bezig.

De concentratie van diverse jongedames in de zaal verslapte terstond  na mijn binnenkomst.. Mijn mond viel  vervolgens wijd open van verbazing.

Shaparonne van Haken (en nog meer leuke hobby’s) had haar krullende haarbos rood geverfd. Niemand was het opgevallen, totdat JOOp KnOOp het opviel.  Ik dwaal af.

Het pittige vrouwtje vroeg aan de beheerder of er ergens een deur open stond, want het tochtte, voelde ze.

Zij kon niet weten, dat JOOp de veroorzaker van de plotse tochtstroom was. Pas toen joernalist de mond weer sloot, was de tocht verdwenen.

Even later op die gedenkwaardige avond werd de training stilgelegd, omdat Karel M. de zaal binnengaapte.  Marije Veldboeket (wat een prachtige naam toch), de elegante spelbederver van Dames 4 en Marielle Leukding  hapten zichtbaar naar verse lucht. Die was echter al verdwenen na de binnenkomst van de ruftende trainer van Heren 1

Overigens, als de dames 4 op donderdagavond zo één voor twee  de trainingszaal binnenstrompelen, hebben ze allemaal wel hun pijntjes, variërend van een verbogen vinger, blauwe plekken, vetrolletjes tot jumperknietjes. Ik las in hun doffe ogen de wil om de komende training van Kets en Marsnel te overleven.

Geweldig ook om te zien, hoe de dames zich laten afknijpen, vernederen, van het kastje naar de sporthalmuren laten sturen.

Fantastisch ook, om te aanschouwen, hoe de jonge bijtgrage katjes van dames 4 de meest onzinnige oefeningen proberen uit te voeren. Zo moeten de dames bijvoorbeeld de bal zo lang mogelijk in het spel houden van de trainer.

JOOp dacht toch echt, dat het de bedoeling van het Edele spel volleybal was om de bal, na bijna verplicht drie keer spelen, (opwippen noemt die Mollebuik dat) zo hard mogelijk, meedogenloos tegen de vloer aan te rossen.  Ik zag duidelijk dat enkele speelsters van dames 4 daar grote moeite mee hadden. Zij willen punten scoren.

Echte mannen,  zoals de  mannen van Haren 1 en 2 willen ook altijd SCOREN. Dat willen ze bij hun vriendinnen, dat willen ze bij het Darten en dat willen ze zeker bij volleyknallen. Dit even er zomaar tussendoor!

Toch luisteren de meisjes van Volwijnglas 4  goed naar hun trainers. Geen opdracht is ze te dom af. Alleen  Maureen Buiteling en Merel BedSteevens duidelijk de intelligentsten van het stelletje jongedames, zie ik nog wel eens bedenkelijk kijken.

Zij slaan dan ook regelmatig een traininkje over, “want het moet wel zinvol zijn”  hoorde ik de meisjes blaten.

Aan het einde van iedere training op donderdag avond moeten de vlotte dames van het vierde  zo nodig nog een potje spelen. De piepende, krakende en zuchtende dames proberen elkander nog even goed te naaien door de moeilijkheidsgraad van de oefening (kwelling is een beter woord voor deze zinloze opdracht) dusdanig op te schroeven dat de meeste dames zwaar gefrustreerd op de vloer blijven liggen. Zich waarschijnlijk afvragend: Waarom heb ik voor deze sport gekozen?

O ja , nog even een beknopt wedstrijd verslag .

Volga dames 4 tegen ROHDA 1 3-1

De jonge dames uut het dorp an de beek begonnen stroef tegen het uiteindelijk tegenvallende Recht Op Het Doel Af dames 1 team uit Lobith.. De eerste set werd pardoes ingeleverd (20-25)  Na een stevige peptalk van Marcel van Winterdijk werd er snel orde op zaken gesteld. Alle zwakke punten bij ROHDA werden genadeloos bloot gelegd en……. afgestraft!  De setstanden spreken voor zichzelf: 25-19, -13 en 12) Het enige teleurstellende in deze eenzijdige wedstrijd was het feit dat het niemand van de dames was opgevallen dat Sharonneke naar de kapper was geweest en de haren van achter een mooie rode kleur hadden gekregen


Tot lees
Joop Knoop

Terug naar Actueel